28 Ιαν 2014

Περί επικαιρότητας ο λόγος...


Φ
ίλες και φίλοι, σήμερα αποφάσισα να ασχοληθώ με ορισμένα θέματα της επικαιρότητας γιατί θεωρώ ότι προσβάλλεται με βίαιο τρόπο η νοημοσύνη μου (τουλάχιστον όση διαθέτω).

Θέλω να ξεκινήσω από το ζήτημα της περίφημης "λευκής εβδομάδας" που έπαιξε για αρκετές ημέρες ιδιαίτερα στο διαδίκτυο και για την οποία γράφτηκαν τα μύρια όσα σε σχόλια. Δε θέλω να μπω στην ουσία της πρότασης, γιατί πραγματικά δε είμαι σε θέση να αξιολογήσω το ενδεχόμενο αποτέλεσμά της. Αυτό που μου έκανε ωστόσο εντύπωση ήταν η σύσσωμη κατακραυγή των εκπαιδευτικών, λες και ήταν αυτοί που πρότειναν το συγκεκριμένο μέτρο. Η αντιμετώπιση ήταν τέτοια, που αν μη τι άλλο καθιστά πασιφανές ότι οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται απέναντι από σύσσωμη την κοινωνία. Τα αίτια είναι πολλά. Αυτό όμως που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι με την παραμικρή αφορμή γίνονται βορά του κάθε σχετικού και άσχετου πολίτη αυτής της χώρας.

Ακόμα πιο αποκρουστικό όμως είναι το γεγονός πως όταν τόλμησαν (σημ. οι εκπαιδευτικοί) εξαναγκασμένοι από την άδικη κατακραυγή της κοινωνίας να διαμαρτυρηθούν, τότε όλοι πάλι τους κατακεραύνωσαν διότι "λένε συνέχεια όχι σε όλα", "διότι κάνουν κακό στην οικονομία" κ.λπ.

Βέβαια, οι επιθέσεις στους εκπαιδευτικούς έγιναν όχι γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για εκδρομές, εξάλλου όποιος μπορούσε και μπορεί πήγαινε και θα πηγαίνει εκδρομές, αλλά γιατί θα ήταν κλειστά τα σχολεία και επομένως οι γονείς δε θα είχαν που να αφήσουν τα παιδιά τους ενώ οι εκπαιδευτικοί θα κάθονταν άλλες 3-4 ημέρες επιπλέον.

Περίεργο; Όχι.
Στην απάντησή του στους ξενοδόχους ο ίδιος ο Υπουργός σημείωσε:
"Γιατί δεν είναι απλό να κλείσει ένα σχολείο μια εβδομάδα. Πέρα από τα μαθήματα που χάνονται, πολλοί γονείς που έχουν παιδιά στο Δημοτικό και εργάζονται και δεν μπορούν να πάνε για... σκι, δεν θα έχουν που να τα αφήσουν και θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα." (πηγή)
Δηλαδή κατά τον υπουργό το Δημοτικό αποτελεί χώρο φύλαξης για τα παιδιά.

Ο υπουργός όμως είπε κι άλλα ενδιαφέροντα τελευταία...



"Πιστεύω ότι περισσεύουν οι αργίες. Οι μαθητές πρέπει να μάθουν περισσότερα και καλύτερα. Γι' αυτό χρειάζεται πέραν της εμβάθυνσης του μαθήματος, η επιμήκυνση του σχολικού έτους." (πηγή)

Δηλαδή οι μαθητές θα μάθουν περισσότερα και καλύτερα εάν επεκταθεί το σχολικό έτος και όχι εάν θα έχουν εκπαιδευτικούς στα σχολεία (ακόμα υπάρχουν κενά), σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, αξιοπρεπείς εκπαιδευτικούς, κτηριακές εγκαταστάσεις, σύγχρονα προγράμματα σπουδών (η πληροφορική πλέον αποτελεί "αποπαίδι" της εκπαίδευσης), αντιμετώπιση των παιδιών ως μαθητών και όχι ως αριθμών ανά τάξη και τόσα άλλα. Ειλικρινά προβληματίζομαι...

Τα παράλογα όμως της αποσυντεθειμένης ελληνικής κοινωνίας συνεχίζονται.

Εν όψη των επερχόμενων διπλών εκλογών του Μαΐου, ακούω και διαβάζω ότι διάφορα νέα πρόσωπα προτίθενται (περίεργο μεν, γεγονός δε) να κατέλθουν στις εκλογές ως υποψήφιοι. Εδώ λοιπόν αρχίζει ο παραλογισμός. Όλοι, μα όλοι όσοι σχολιάζουν διάφορα πολιτικά γεγονότα είτε στο διαδίκτυο είτε σε άλλα μέσα, εδώ και πολύ καιρό έχουν εκφράσει την απέχθειά τους στο παλιό, στα ίδια πρόσωπα, στα τζάκια, στις κατεστημένες προσωπικότητες, σ' αυτούς που μας έφεραν σ' αυτό χάλι, στους ίδιους και τους ίδιους που εμφανίζονται στα διάφορα μέσα.
Μόλις λοιπόν εκδηλώνεται μία πρόθεση ενός νέου και σχετικά άγνωστου προσώπου να ασχοληθεί με τα κοινά, τότε αρχίζει η κριτική και ο χλευασμός. Ποιος είναι αυτός, τι έχει κάνει μέχρι σήμερα, δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του, δεν έχει εμφανιστεί στο γυαλί, και τόσα άλλα γραφικά που προκαλούν θλίψη, μελαγχολία και απορία για το ποιόν των πολιτών αυτής της ταλαίπωρης χώρας. 

Φίλες και φίλοι είναι κι άλλα.

Πριν λίγο καιρό είχαμε την υπόθεση Λιάπη. Δε θα σχολιάσω την ουσία γιατί προσβάλλει την αισθητική μου. Ωστόσο, αυτό που θέλω να θέσω ως ερώτημα είναι το εξής: Πιστεύετε πραγματικά ότι στην Ελλάδα του σήμερα φτάσαμε στο σημείο που ένας αστυνομικός σε τυχαίο έλεγχο μπορεί να συλλάβει έναν πρώην πρωτοκλασάτο υπουργό εάν προηγουμένως δεν έχει πάρει ρητή διαβεβαίωση ότι δε έχει τρεχάματα, εάν δηλαδή προηγουμένως δεν έχει ενημερωθεί ότι η υπόθεση είναι στημένη; Μακάρι να συμβαίνει. Αλλά έχω σοβαρότατες επιφυλάξεις.

Για το αν γίνεται κάθαρση ή όχι, ο καθένας έχει την άποψή του.

Κάτι που μου κάνει επίσης εντύπωση είναι ότι γίνονται οικονομικοί έλεγχοι σε διάφορες κοινωνικές ομάδες εκτός από μία που παραμένει αενάως στο απυρόβλητο. Αυτή η κοινωνική ομάδα είναι οι δικαστές. Δεν άκουσα ποτέ να γίνεται αναφορά στους δικαστές, εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι έχει επέλθει κάθαρση μετά τις υποθέσεις του Γιοσάκη και της Μπουρμπούλια. Περιμένω να δω πότε η δικαιοσύνη θα λάβει αποφάσεις που αφορούν δικαστές ανάλογες με αυτές που αφορούν τους εκπαιδευτικούς. Δε θέλω να πω περισσότερα γιατί μπορεί να αντιμετωπίσω μπλεξίματα. 

Περιμένω και κάτι ακόμα φίλες και φίλοι. Περιμένω να δω πότε θα ισχύσουν οι νόμοι για τους μεγαλοδημοσιογράφους και τα μεγάλα ΜΜΕ. 

Αυτά και άλλα πολλά είναι που θεωρώ ότι βιάζουν την όποια νοημοσύνη μου. Αυτά και άλλα πολλά είναι που δικαιολογούν τη στάση της ελληνικής κοινωνίας σε όσα της συμβαίνουν. Αυτά και άλλα πολλά είναι που εξηγούν για ποιο λόγο, σε κάθε στιγμή της ιστορίας η εκάστοτε κοινωνία βρίσκεται στη θέση που βρίσκεται.


Καλησπέρα σας,


Δεν υπάρχουν σχόλια: