Προσοχή φίλες και φίλοι εκπαιδευτικοί

Π

ρώτη δημοσίευση 13/3/2011

Φίλες και φίλοι σήμερα διακινδυνεύω να μπω στο μάτι πλήθους συναδέλφων με το άρθρο μου. Ο σκοπός μου όμως είναι να προφυλάξω τους συναδέλφους που κινδυνεύουν να εκτεθούν λόγω υπερβάλλοντος ζήλου ή άγνοιας κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

Εδώ και αρκετά χρόνια συμμετέχω σε διάφορα συνέδρια και ημερίδες παρακολουθώντας τις πραγματικά αξιέπαινες προσπάθειες των συναδέλφων εκπαιδευτικών να αναπτύξουν πρωτοποριακές εκπαιδευτικές μεθόδους διδασκαλίας.

Η αναμφισβήτητη τάση των ημερών είναι η αξιοποίηση του διαδικτύου (web, e-mail, youtube κλπ) καθώς και του web 2.0 (social networks, blogs κλπ) στην εκπαιδευτική πρακτική. Αυτό φυσικά είναι απολύτως θεμιτό και ακόμη περισσότερο αποτελεί το ζητούμενο σε ένα σύγχρονο ψηφιακό περιβάλλον.

Ωστόσο, παρατηρώ ολοένα και πιο συχνά προτάσεις εκπαιδευτικής αξιοποίησης του διαδικτύου που αν και πραγματικά πρωτοποριακές και άκρως ενδιαφέρουσες χαρακτηρίζονται από άγνοια των νόμων και των διατάξεων που διέπουν την εκπαίδευση.

...

Θα αναφέρω μόνο δύο από τα δεκάδες παραδείγματα που θα μπορούσα:

1. Σε πολύ γνωστό blog συναδέλφου της πρωτοβάθμιας προκειμένου να περιγραφεί μία διδακτική παρέμβαση, έχει αναρτηθεί video από το youtube όπου εμφανίζονται μαθητές δημοτικού να εκπονούν μία δραστηριότητα.

Γνωρίζει ο εκπαιδευτικός αυτός ότι αυτό είναι παράνομο καθώς οι μαθητές είναι ανήλικοι και η εμφάνισή τους στο διαδίκτυο απαιτεί τη συγκατάθεση των γονιών τους;

2. Σε διδακτική πρόταση συναδέλφου για την παιδαγωγική αξιοποίηση του facebook προτάθηκε δραστηριότητα που απαιτεί την ανταλλαγή των e-mail των μαθητών. 

Γνωρίζει ο συνάδελφος ότι το e-mail αποτελεί προσωπικό δεδομένο όπως το τηλέφωνο;

Φίλες και φίλοι δε θέλω να δημιουργήσω ούτε πανικό ούτε να ισχυριστώ ότι θα πρέπει να αγνοήσουμε τι νέες εξελίξεις και τα νέα δεδομένα της τεχνολογίας. 

Αντιθέτως μάλιστα!

Θέλω να τονίσω με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση, αλλά η προσπάθειά μας αυτή θα πρέπει να γίνεται με προσοχή. Η απόλυτα κατανοητή διάθεση των εκπαιδευτικών να παράξουν σύγχρονες διδακτικές προτάσεις, κινδυνεύει να τους καταστήσει παράνομους και υπόλογους σε μία υποτιθέμενη "στραβή" για να χρησιμοποιήσω μια καθημερινή έκφραση. 

Δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχει ένα πολύ σφικτό νομοθετικό πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλουμε να κινούμαστε. Η διάθεση να παράξουμε κάτι πρωτοποριακό που σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει τα όρια του υπερβάλλοντος ζήλου εγκυμονεί κινδύνους τους οποίους δυστυχώς φαίνεται να αγνοεί η πλειονότητα των συναδέλφων εκπαιδευτικών.

Τρόποι για να αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση υπάρχουν πολλοί. Στο χέρι των συναδέλφων εκπαιδευτικών είναι να τους προσαρμόσουν στα οριοθετημένα πλαίσια των νόμων που διέπουν την εκπαίδευση και την ελληνική πολιτεία γενικότερα. 

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...

Αναφορά της εφημερίδας "Αγγελιοφόρος" στις θέσεις μου για το Facebook

Πρώτη δημοσίευση 24/11/2010

Η εφημερίδα "Αγγελιοφόρος" με σημερινό ολοσέλιδο ρεπορτάζ της δημοσιογράφου κας. Κοϊνά, αναφέρεται στην παρουσίαση των θέσεών μου για τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και ειδικότερα για το facebook, που παρουσιάστηκαν στην ημερίδα της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας (ΕΠΕ) με θέμα "Η Πληροφορική στην Εκπαίδευση - Επιστήμη και Εργαλείο"



Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...

Η έλλειψη κινήτρων στην εκπαίδευση ως παράγοντας στασιμότητας και οπισθοδρόμησης

Πρώτη δημοσίευση 27/9/2010

Η αναγκαιότητα των κινήτρων στη μαθησιακή διαδικασία είναι αδιαμφισβήτητη και πολυσυζητημένη από όλους τους μεγάλους θεωρητικούς της εκπαίδευσης ενηλίκων.
Είναι στο χέρι του εκπαιδευτή να αναγνωρίσει τα κίνητρα των εκπαιδευομένων (κοινωνικά, οικονομικά, συναισθηματικά) και να τα αξιοποιήσει κατάλληλα στην μαθησιακή διαδικασία. Επιπλέον, ο "ικανός" εκπαιδευτής ενηλίκων μπορεί να καλλιεργήσει και δικά του πρόσθετα κίνητρα προκειμένου να ενισχύσει την ευαισθητοποίηση της εκπαιδευόμενης ομάδας.

Ωστόσο, στην ελληνική πραγματικότητα διαπιστώνουμε το εξής παράδοξο:
Ενώ σε κάθε εκπαιδευτικό πρόγραμμα προβλέπονται αναλυτικές οδηγίες για το πως μπορούν και πρέπει να ευαισθητοποιηθούν οι εκπαιδευόμενοι, οι αντίστοιχες προβλέψεις για τους εκπαιδευτές εμφανίζουν πλήρη ανυπαρξία.

Είναι γεγονός ότι στην "ελεύθερη αγορά", το βασικό κίνητρο του εκπαιδευτή είναι το οικονομικό και η "επιβίωσή" του σε ένα σκληρά ανταγωνιστικό επαγγελματικό στίβο...

Επομένως η ανυπαρξία πρόβλεψης επιπλέον κινήτρων για τους εκπαιδευτές θα μπορούσε να θεωρηθεί λίγο πολύ δικαιολογημένη και αναμενόμενη.

Απεναντίας στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική.
Οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης γίνονται καθημερινά δέκτες εγκυκλίων και οδηγιών για το πως πρέπει να ασκούν τα καθήκοντά τους προκειμένου οι μαθητές να αποκτήσουν τις γνώσεις και δεξιότητες που προβλέπει το εκπαιδευτικό σύστημα, μ' άλλα λόγια για το πως θα μπορέσουν να ευαισθητοποιήσουν τους μαθητές προκαλώντας το ενδιαφέρον τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ωστόσο καμία εγκύκλιος και καμία οδηγία δεν απευθύνεται στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς ως επαγγελματίες. Πουθενά δεν υπάρχει πρόβλεψη για την παροχή κινήτρων στους εκπαιδευτικούς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα διάφορα σχέδια αξιολόγησης που έχουν σχεδιασθεί κατά καιρούς.
Όλα προβλέπουν τι θα γίνει σε περίπτωση που κάποιος αξιολογηθεί αρνητικά, αλλά κανένα δεν προβλέπει τι θα "κερδίσει" ο εκπαιδευτικός που θα κριθεί θετικά.
Μ' άλλα λόγια κανένα σχέδιο δεν προβλέπει κίνητρα για τους εκπαιδευτικούς και φυσικά δε μιλάω κατ' ανάγκη για οικονομικά.

Το αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας είναι το αναμενόμενο. Στασιμότητα και οπισθοδρόμηση στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Είναι προφανές ότι κανένας δε μπορεί πραγματικά να περιμένει την ουσιαστική εφαρμογή των εγκυκλίων και των οδηγιών στην καθημερινή σχολική πραγματικότητα όταν εκ των προτέρων είναι γνωστό ότι η εφαρμογή τους είναι μονομερής και δεν αφορά το δεύτερο συστατικό στοιχείο της εκπαιδευτικής σχέσης διδάσκον<->διδασκόμενος, δηλαδή τους εκπαιδευτικούς.

Είναι επίσης αυτονόητο ότι οποιαδήποτε προσπάθεια για αυταρχική και κατ' επιβολή προσπάθεια εφαρμογής των όποιων εγκυκλίων στην εκπαιδευτική πρακτική είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία.

Επομένως το μόνο που μπορεί να αναμένει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας είναι το φιλότιμο, η ευσυνειδησία και ο επαγγελματισμός των εκπαιδευτικών που όμως ούτε δεδομένα ούτε αναμενόμενα μπορούν να θεωρούνται.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...