Των ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ (MSc, PD Εκπαιδευτής Ενηλίκων) και ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΜΙΧΙΩΤΗ (MSc, Οργανωσιακός Σύμβουλος)
Απόσπασμα από εκπαιδευτικό υλικό του ΙΝΕΠ ΕΚΔΔΑ, 2007 © ΔΗΜΗΤΡΗΣΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ,ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΙΧΙΩΤΗΣ 2007
Protected by Creative Commons License: Attribution-Non Commercial-Share Alike
I. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η επικοινωνία είναι για τις σχέσεις των ανθρώπων ό,τι η αναπνοή για την διατήρηση της ζωής (V. Satir)Επικοινωνία είναι η ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ δύο (ή περισσότερων) ανθρώπων, μέσω της οποίας αναπτύσσονται σχέσεις. Η λειτουργία της επικοινωνίας εξυπηρετεί σημαντικές πτυχές της ζωής του ανθρώπου, όπως είναι η κάλυψη βασικών αναγκών (εύρεση τροφής, στέγης κλπ), η ενίσχυση και διατήρηση της αίσθησης του εαυτού, η ανταλλαγή πληροφοριών, η αυτοανάπτυξη κ.ά. Είναι διαδεδομένη η εξής αντίληψη, σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο συντελείται η επικοινωνία: ένας άνθρωπος (πομπός) θέλει να στείλει μήνυμα σε έναν άλλο (δέκτης). Ο πομπός κωδικοποιεί το μήνυμα (του δίνει την μορφή κατάλληλων λέξεων, χειρονομιών, εκφράσεων κλπ) και το κοινοποιεί στον δέκτη. Ο τελευταίος δέχεται το μήνυμα και το ερμηνεύει σύμφωνα με τις δικές του αντιλήψεις. Μία επικοινωνιακή κατάσταση λοιπόν περιλαμβάνει τους ακόλουθους βασικούς παράγοντες: τον πομπό ή αποστολέα (αυτός ο οποίος στέλνει το μήνυμα), τον δέκτη ή παραλήπτη (αυτός ο οποίος δέχεται το μήνυμα), το μήνυμα, τη γλώσσα, τον κώδικα δηλαδή με τον οποίο είναι διατυπωμένο το μήνυμα, το μέσο (το «όχημα» με το οποίο μεταφέρεται το μήνυμα) και το επικοινωνιακό πλαίσιο που είναι η διάταξη, η οργάνωση, η σχέση και οι συνθήκες όλων των παραπάνω μέσα σε ένα συγκεκριμένο χώρο και χρόνο.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο...
πατήστε εδώ
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...