14 Ιουλ 2012

Ο καθηγητής Αλέξης Κόκκος απαντάει σε ερωτήσεις του blog για τα blog

Πρώτη δημοσίευση 26/10/2010

Τo blog "ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ", έχει την τιμή να φιλοξενεί τις απαντήσεις του καθηγητή Αλέξη Κόκκου σε ορισμένα από τα ερωτήματα που του τέθηκαν αναφορικά με τη συμβολή των blog στην ενημέρωση και την εκπαίδευση ενηλίκων ειδικότερα.

Ο καθηγητής Αλέξης. Κόκκος, αφού εξηγεί ότι λόγω περιορισμένου χρόνου δεν παρακολουθεί το χώρο των ιστολογίων, απαντώντας στην ερώτηση
"Πιστεύετε ότι τα blog μπορούν να συμβάλουν στη διάχυση της γνώσης γύρω από την εκπαίδευση ενηλίκων;" αναφέρει ότι
"Μόνο κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις", ενώ απαντώντας στην ερώτηση
"Ποια κριτήρια και ποιες προϋποθέσεις θα πρέπει να πληρούν τα blog που ασχολούνται με την εκπαίδευση ενηλίκων;"
Σημειώνει χαρακτηριστικά ότι
"Γενικά, όταν ένα blog ασχολείται με ένα επιστημονικό πεδίο, υπάρχει ο κίνδυνος να διαδίδει απόψεις και γνώσεις που δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες και δε συνδέονται με τις σύγχρονες αναζητήσεις στο πεδίο αυτό. Η προϋπόθεση για να προσφέρει το blog έγκυρες απόψεις (όπως θέλω να πιστεύω ότι το επιθυμούν πολλά blog) είναι, εφόσον πρόκειται για κάποιο επιστημονικό ζήτημα, το blog να έχει μια «Επιτροπή Σύνταξης» που να αποτελείται από αποδεδειγμένα γνώστες του ζητήματος ή, έστω, να βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με άτομα που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά."
...

Στον καθηγητή Αλέξη Κόκκο, τέθηκαν επίσης και οι ακόλουθες ερωτήσεις
Τι περιεχομένου blog επιλέγεται να παρακολουθείτε;

Με ποια κριτήρια επιλέγετε τα blog που θα παρακολουθήσετε;

Ποια είναι η εικόνα που έχετε για τα blog που ασχολούνται με την εκπαίδευση ενηλίκων στην Ελλάδα και ποιες οι διαφορές που τυχόν υπάρχουν στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό;

όπου όμως λόγω της δήλωσης του καθηγητή ότι δεν παρακολουθεί το χώρο των ιστολογίων, δεν έτυχαν ανάλογης απάντησης.

Ο Αλέξης Κόκκος είναι καθηγητής εκπαίδευσης ενηλίκων στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) και από τους πρωτεργάτες της εκπαίδευσης ενηλίκων στην Ελλάδα, με πλούσιο συγγραφικό έργο και ερευνητικές μελέτες στο πεδίο της εκπαίδευσης ενηλίκων, ενώ είναι και πρόεδρος της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...

12 Ιουλ 2012

Κριτική αποτίμηση της 9ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης για τη Μετασχηματίζουσα Μάθηση

Πρώτη δημοσίευση 30/5/2011

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της 9ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης για τη Μετασχηματίζουσα Μάθηση, που έλαβε χώρα στην Αθήνα στις 28-29 Μαΐου 2011.

Είναι η πρώτη φορά που η συνδιάσκεψη έγινε στην Ευρώπη και φυσικά το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, αποτελεί μία τεράστια επιτυχία της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων και του προέδρου της καθηγητή Αλέξη Κόκκου.

Το γεγονός ότι η συνδιάσκεψη έγινε στην Ελλάδα, αποδεικνύει επιπλέον την παγκόσμια αναγνώριση των ερευνητικών εργασιών των Ελλήνων επιστημόνων στο πεδίο της Μετασχηματίζουσας Μάθησης.

Αναφορικά με τη διεξαγωγή του συνεδρίου, έχω να παρατηρήσω τα εξής:

1. Η διοργάνωση ήταν ΑΨΟΓΗ σε όλους τους τομείς. Το πρόγραμμα τηρήθηκε απόλυτα τόσο από τους Έλληνες εισηγητές, όσο και από τους ξένους. Οι συνεδρίες ήταν κατά τέτοιο τρόπο οργανωμένες, ώστε να μην είναι κουραστική η παρακολούθησή τους, ενώ η συμμετοχή σε αυτές ήταν απόλυτα οργανωμένη από όλες τις απόψεις...


2. Από τις συνεδρίες που είχα την τύχη να παρακολουθήσω, αποκόμισα την πεποίθηση ότι οι Έλληνες εισηγητές και οι ερευνητικές εργασίες τους βρίσκονται αν όχι σε ένα επίπεδο πιο πάνω, τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο με τους ξένους ερευνητές και τις δικές τους ερευνητικές εργασίες.

3. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, ότι η Ελλάδα είναι μετά τις ΗΠΑ και τον Καναδά η τρίτη χώρα παγκοσμίως σε παραγωγή αναγνωρισμένου ερευνητικού έργου στη Μετασχηματίζουσα Μάθηση, όπως συμφώνησαν και αναγνώρισαν όλοι οι σύνεδροι

4. Κορυφαίες στιγμές του συνεδρίου αποτέλεσαν οι εισηγήσεις των καθηγητών Peter Jarvis και Knud Illeris, οι οποίοι λόγω της τεράστιας εμπειρίας και γνώσης του θέματος, δε δίστασαν να ασκήσουν εποικοδομητική κριτική στο έργο του Jack Mezirow για Μετασχηματίζουσα Μάθηση.

5. Η ποικιλομορφία στους τρόπους παρουσίασης των ερευνητικών εργασιών (βιωματικά εργαστήρια, παρουσιάσεις, στρογγυλά τραπέζια) αποτέλεσε άλλη μία μεγάλη επιτυχία των διοργανωτών.

6. Η συμμετοχή συνέδρων από κυριολεκτικά όλο τον κόσμο, αποτέλεσε άλλη μία σαφή ένδειξη της επιτυχίας και της αναγνώρισης της συνδιάσκεψης και των διοργανωτών της.

Ωστόσο, επειδή σε μία τέτοιας εμβέλειας διεθνή συνδιάσκεψη δεν είναι δυνατόν να είναι όλα άψογα και ωραία, θα ήθελα να θέσω υπόψη σας και ορισμένες αρνητικές επισημάνσεις μου.

1. Το γεγονός ότι η συνδιάσκεψη αφορούσε τη Μετασχηματίζουσα Μάθηση, δε σημαίνει κατ' ανάγκη ότι μπορούμε να εντάξουμε και κάθε ερευνητική εργασία Έλληνα και ξένου επιστήμονα στο συγκεκριμένο πεδίο. Θεωρώ ότι υπήρξε μία υπερβολή στην προσπάθεια ορισμένων εισηγητών να πείσουν ότι οι εργασίες τους ακολουθούν τη θεωρία του Mezirow για τη Μετασχηματίζουσα Μάθηση και μία αντίστοιχη υπερβολή της κριτικής επιτροπής στην αποδοχή τέτοιων εργασιών

2. Αναγνωρίζοντας ότι το πλήθος των παρουσιάσεων ήταν εξαιρετικά μεγάλο και επομένως η ανάγκη για πολλά παράλληλα workgroups μονόδρομος, δε μπορώ να μη σημειώσω ότι αυτό αποτέλεσε και πρόβλημα στη δυνατότητα των συμμετεχόντων να παρακολουθήσουν περισσότερες παρουσιάσεις δια ζώσης. 

3. Ορισμένοι εισηγητές, τόσο Έλληνες όσο και ξένοι, θα πρέπει να φροντίσουν όταν παρουσιάζουν σε τέτοιου επιπέδου συνέδρια εργασίες τους, να είναι είναι καλύτερα προετοιμασμένοι, ώστε να προλαβαίνουν να ολοκληρώσουν στο διαθέσιμο χρόνο τις παρουσιάσεις τους, αλλά και το υλικό που δείχνουν να πλήρες και όχι αποσπασματικά τμήματα των εργασιών τους χωρίς συνοχή και νόημα.

4. Θα πρέπει επίσης, όταν παρουσιάζουν τις εργασίες τους να καθιστούν ξεκάθαρο το στόχο τους αλλά και να αναφέρονται στη μεθοδολογία που χρησιμοποίησαν σχετικά με ζητήματα εγκυρότητας, αξιοπιστίας και δεοντολογίας.

5. Θεωρώ την απουσία (εκτός φυσικά των ειδικών περιπτώσεων) των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας τόσο του ΕΑΠ όσο και των υπολοίπων ανώτατων ιδρυμάτων από το συγκεκριμένο συνέδριο τουλάχιστον αδιανόητη, με δεδομένη τη σημασία, την παγκόσμια εμβέλεια, τη διοργάνωσή του στην Ελλάδα και την Ευρώπη για πρώτη φορά και τη παγκόσμια συνεισφορά του στην παραγωγή και διάχυση της γνώσης για τη Μετασχηματίζουσα Μάθηση

Ολοκληρώνοντας τη σύντομη κριτική αποτίμηση της 9ης παγκόσμιας συνδιάσκεψης για τη Μετασχηματίζουσα Μάθηση, οφείλω για άλλη μία φορά να τονίσω ότι επρόκειτο για μία άψογη διοργάνωση για την οποία όσοι την παρακολούθησαν θα πρέπει να αισθάνονται ιδιαίτερα ικανοποιημένοι, όπως άλλωστε νιώθω και ο ίδιος.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον περιμένω τις δικές εντυπώσεις από το συνέδριο
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...

10 Ιουλ 2012

"Νεοάνεργοι μεγάλης ηλικίας"


Πρώτη δημοσίευση 24/3/2010

Στις μέρες μας, έχω την αίσθηση ότι αρχίζει να εμφανίζεται μία "νέα" κοινωνική τάξη ανθρώπων.
Πρόκειται για εργαζόμενους "μεγάλης" σχετικά ηλικίας, που έχουν μακρά επαγγελματική προϋπηρεσία και οι οποίοι λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν στην αγορά εργασίας έχουν μείνει πρόσφατα άνεργοι.

Είναι οι "νεοάνεργοι μεγάλης ηλικίας" όπως τους ονομάζω και οι οποίοι αρχίζουν να αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι στα τμήματα εκπαίδευσης ενηλίκων...

Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση από τον εκπαιδευτή.
Είναι συναισθηματικά φορτισμένοι και διακατέχονται από έντονο στρες και αισθήματα ανασφάλειας και απογοήτευσης.

Εάν αναλογιστούμε για λίγο το πως μπορεί να αισθάνεται κάποιος που χάνει τη δουλειά του μετά από δεκαετίες συνεχόμενης απασχόλησης, όπου έχει κτίσει τη ζωή του και έχει δημιουργήσει τις ανάλογες υποχρεώσεις βασιζόμενος σ' αυτήν την εργασία, μπορούμε να κατανοήσουμε τη συναισθηματική του κατάσταση.

Ο εκπαιδευτής ενηλίκων που θέλει να κάνει τη δουλειά του σωστά και προσδοκά να ανταποκριθεί στο ρόλο του, δε μπορεί να αγνοήσει αυτήν την πραγματικότητα.
Οφείλει να διαχειριστεί τους "νεοάνεργους μεγάλης ηλικίας" με τη δέουσα προσοχή και οφείλει επίσης να προσαρμόσει τη διδασσκαλία του λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του συγκεκριμένου ακροατηρίου.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...

8 Ιουλ 2012

Οι δημοσιεύσεις αποτελούν αντικειμενικό κριτήριο αξιολόγησης;;;

Πρώτη δημοσίευση 16/11/2010

Συζητούσα με ένα φίλο μου μεταξύ άλλων για τα κριτήρια με βάση τα οποία αξιολογείται η επιστημοσύνη κάποιου (φοιτητή, καθηγητή, διδάκτορα κ.α.).

Ένα από τα κριτήρια που μας απασχόλησε ήταν και αυτό των δημοσιεύσεων σε ελληνικά και ξένα περιοδικά με κριτική επιτροπή.
Αρχικά θεωρήσαμε ότι ο δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά πράγματι αποτελούν ένα αντικειμενικό κριτήριο αξιολόγησης της επιστημοσύνης κάποιου.

Σύντομα όμως αναθεωρήσαμε την αρχική μας θέση και καταλήξαμε ότι και στην περίπτωση των δημοσιεύσεων ισχύει η ελληνική παθογένεια του "έχεις μπάρμπα στην Κορώνη;"

Οι λόγοι είναι απλοί...

Εγώ του ανάφερα την προσωπική μου εμπειρία σχετικά με το θέμα (την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ) και αυτός μια αντίστοιχη δική του, η οποία είναι λίγο πολύ γνωστή στους "ακαδημαϊκούς" κύκλους.
Πόσες φορές στις περιπτώσεις διπλωματικών εργασιών ή διδακτορικών διατριβών δεν μπαίνει "με το έτσι θέλω" και το όνομα του εποπτεύοντος καθηγητή σφήνα ως δεύτερο η τρίτο όνομα στις δημοσιεύσεις που απαιτούνται για την ολοκλήρωση του μεταπτυχιακού ή του διδακτορικού;

Με άλλα λόγια σε πολλές περιπτώσεις μεταπτυχιακών ή διδακτορικών προγραμμάτων υπάρχει η υποχρέωση για τον υποψήφιο της δημοσίευσης ενός άρθρου σχετικού με την εργασία του σε κάποιο επιστημονικό περιοδικό ή σε κάποιο επιστημονικό συνέδριο προκειμένου να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα σπουδών.
Ο εποπτεύων καθηγητής μέσω των γνωριμιών που έχει καθοδηγεί τον υποψήφιο σε ποιο περιοδικό ή σε ποιο συνέδριο θα κάνει την δημοσίευσή του.
Το "αντάλλαγμα" είναι να μπει μαζί με το όνομα του υποψήφιου και το όνομα ή τα ονόματα όσων άλλων άσχετων με την εργασία επιθυμεί ο καθηγητής.
Οι άσχετοι αυτοί επειδή ακριβώς έχουν "μπάρμπα στην Κορώνη" χρεώνονται με δημοσιεύσεις για τις οποίες δεν έχουν γράψει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΗ αποκτώντας έτσι πλεονέκτημα απέναντι σε κάποιους συναδέλφους τους που αγωνίζονται τίμια και σκληρά για τη δική τους επιστημονική ανάδειξη.

Όλα αυτά δεν είναι ούτε πρωτάκουστα ούτε αποτελούν την ανακάλυψη του τροχού. Είναι πράγματα γνωστά και ερμητικά κλειστά στον ακαδημαϊκό χώρο. Κάτι σαν την περίπτωση της οικογενειοκρατίας στα ΑΕΙ την οποία πολύ όψιμα ανακάλυψαν κάποιοι.

Με όλα τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητώ τις δημοσιεύσεις στο σύνολό τους. Απλά ισχυρίζομαι ότι καλά θα κάνουμε να κρατάμε μία μικρή επιφύλαξη όταν πρόκειται να αξιολογήσουμε την επιστημοσύνη κάποιου μέσα από το συγκεκριμένο κριτήριο.

Ο παράγοντας της αντικειμενικότητας ενδεχομένως να παρουσιάζει προβλήματα.

Βασίλης Σωτηρούδας
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...