11 Απρ 2014

Designing Your First MOOC from Scratch: Recommendations After Teaching “Digital Education of the Future”


B
y Carlos Alario-Hoyos, Mar Pérez-Sanagustín, Carlos Delgado Kloos, Israel Gutiérrez, Derick Leony, Hugo A., & Parada G.


Massive Open Online Courses (MOOCs) have been a very promising innovation in higher education for the last few months. Many institutions are currently asking their staff to run high quality MOOCs in a race to gain visibility in an education market that is increasingly abundant in choice. Nevertheless, designing and running a MOOC from scratch is not an easy task and requires a high workload. This workload should be shared among those generating contents, those fostering discussion in the community around the MOOC, those supporting the recording and subtitling of audiovisual materials, and those advertising the MOOC, among others. Sometimes the teaching staff has to assume all these tasks (and consequently the associated workload) due to the lack of adequate resources in the institution. This is just one example of the many problems that teachers need to be aware of before riding the MOOC wave. This paper offers a set of recommendations that are expected to be useful for inexperienced teachers that now face the challenge of designing and running a MOOC. Most of these recommendations come from the lessons learned after teaching a nine-week MOOC on educational technologies, called “Digital Education of the Future”, at the Universidad Carlos III in Madrid, Spain.

To read/download the full paper...

click here
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...

9 Απρ 2014

Θεωρία, πράξη, άρρητες προσωπικές θεωρίες και αναστοχασμός: Από την πρακτική άσκηση των υποψήφιων εκπαιδευτικών στην εκπαιδευτική έρευνα δράσης


Της Μαρίας Λιακοπούλου
Δρ. Παιδαγωγικής, Διδάσκουσα στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

1. Εισαγωγή

Ο εκπαιδευτικός σήμερα καλείται να ασκεί τον παιδαγωγικό και διδακτικό του ρόλο, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται υψηλής ποιότητας εκπαίδευση για όλους τους μαθητές. Η αποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών είναι ένα θέμα που ερευνάται συστηματικά τα τελευταία σαράντα περίπου χρόνια. Παρά την ποικιλία των όρων τελικό ζητούμενο είναι μια διαρκώς διαμορφούμενη ‘ειδημοσύνη’ (adaptive expertise) των εκπαιδευτικών, η οποία συνίσταται στην αποτελεσματικότητα και στην καινοτομία. Ειδικότερα, ο ‘ειδήμων’ εκπαιδευτικός αφενός φέρει αποτελεσματικά εις πέρας τα καθήκοντα που αναλαμβάνει αξιοποιώντας τον γνωστικό του οπλισμό και ενεργοποιώντας κατά περίπτωση κατάλληλες πρακτικές και αφετέρου υπερβαίνει τις υπάρχουσες πρακτικές, αξιολογεί και επαναπροσδιορίζει τη δράση του διαρκώς, βρίσκεται σε μια πορεία στοχασμού για τη βελτίωση του έργου του (Hammerness, et al. 2005: 359). Συνεπώς, για τη διασφάλιση της ειδημοσύνης των εκπαιδευτικών προϋποτίθενται πολλαπλά εφόδια, αλλά και η καλλιέργεια της ικανότητάς τους να αναλύουν και να στοχάζονται πάνω στο φαινόμενο της διδασκαλίας και μάθησης, και κυρίως πάνω στη δική τους παιδαγωγική και διδακτική δράση (βλ. σχετικά Schön, 1983 ̇ Feiman- Nemser, 1990 ̇ Zeichner & Liston, 1996). Ένα ερώτημα που προκύπτει από τα παραπάνω είναι «Ποιες διαδικασίες και πρακτικές σε επίπεδο εκπαίδευσης εκπαιδευτικών θα μπορούσαν να συμβάλουν στη διαμόρφωση στοχαζόμενων εκπαιδευτικών, εκπαιδευτικών που μπορούν να συνδέουν τη θεωρία με την πράξη και να προβαίνουν στις καταλληλότερες επιλογές ανάλογα με το πλαίσιο στο οποίο λαμβάνει χώρα η διδακτική διαδικασία;»

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο...




πατήστε εδώ
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ...