Εκπαίδευση εκπαιδευτικών και κριτικός αναστοχασµός. Η συµβολή των ηµερολογίων στο πλαίσιο της πρακτικής άσκησης

Της Σοφίας Αυγητίδου (Πανεπιστήµιο ∆υτικής Μακεδονίας)

1. Εισαγωγή

Kοινό τόπο στην οργάνωση των προγραµµάτων εκπαίδευσης εκπαιδευτικών αποτελεί η ανάγκη κατοχής τόσο της γνωστικής βάσης του επαγγέλµατος (Shulman 1986) όσο και των ερευνητικών δεξιοτήτων για τη συστηµατική µελέτη των καθηµερινών εκπαιδευτικών προβληµάτων και διληµµάτων (Stenhouse 1975). Απαραίτητη θεωρείται ακόµα η κατάκτηση της ικανότητας αναστοχασµού και κριτικής αµφισβήτησης του εκπαιδευτικού έργου κατά την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών (Zeichner & Liston 1996, Giroux 1992).

Μία βασική παραδοχή πίσω από την έµφαση που δίνεται στον αναστοχασµό και την αναγκαιότητά του κατά την εκπαίδευση κατά των εκπαιδευτικών είναι ότι συγκεκριµένες εκπαιδευτικές πρακτικές αποτελούν κάποιες µόνο από τις επιλογές των εκπαιδευτικών στα συγκεκριµένα πλαίσια που τις οριοθετούν (Zeichner & Liu 2010:68). ∆εν υπάρχoυν, υπό αυτή την έννοια, ιδεολογικά και πολιτικά ουδέτερες εκπαιδευτικές πρακτικές. Αντίθετα, η εκπαιδευτική πράξη αναδεικνύεται πρώτιστα σε ηθική πράξη (moral and ethical), προς έλεγχο και αµφισβήτηση από τον ίδιο τον εκπαιδευτικό και τους άλλους εµπλεκόµενους φορείς στην εκπαιδευτική διαδικασία (ο.π: 68).

Για να διαβάσετε ολόκληρο ο κείμενο της Σοφίας Αυγητίδου, πατήστε εδώ