10 απλές οδηγίες για όσους συνδικαλιστές και μη εκπαιδευτικούς εμφανίζονται σε τηλεοπτικά παράθυρα

Π

αρακολουθώ για μέρες τώρα σε διάφορα τηλεοπτικά πάνελ, συνδικαλιστές και μη εκπαιδευτικούς να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν είτε τους "τηλεαστέρες" των ειδήσεων, είτε εκπροσώπους κομμάτων, είτε ακόμα και τους γνωστούς τηλεμαϊντανούς που προέρχονται από διάφορους επαγγελματικούς χώρους. Ομολογώ ότι το αποτέλεσμα με θλίβει βαθύτατα. Ο κατά τα άλλα πολύ συμπαθής πρόεδρος της ΟΛΜΕ γίνεται σάκος του μποξ από ανθρώπους που τουλάχιστον σε αυτή την περίοδο θα έπρεπε να σιωπούν για να μην πω τίποτα βαρύτερο.

Οι εκπαιδευτικοί που μετά και τις τελευταίες απολύσεις βιώνουν τη νέα σημασία που έχει αποδώσει η κυβέρνηση στην έννοια της μεταρρύθμισης, αντί να είναι αυτοί που θα επιτίθενται, βρίσκονται απολογούμενοι απέναντι σε όλους εκείνους που θα έπρεπε κανονικά να σκύβουν το κεφάλι ζητώντας τα πεινά συγνώμη για τα εγκληματικά λάθη και τις παραλείψεις τους όλα αυτά τα χρόνια.

Δε θα αναφερθώ σε όλα όσα άκουσα να καταμαρτυρούν στους καθηγητές άνθρωποι που ο φυσικός χώρος που δραστηριοποιούνται είναι δυσώδης και βεβορβορωμένος. Θα προτείνω απλές πρακτικές σε όλους όσους θα τύχει να βρεθούν σε κάποιο τηλεοπτικό παράθυρο προκειμένου να υποστηρίξουν το δίκιο των εκπαιδευτικών...

1. Εάν έχουν απέναντί τους άτομα που προέρχονται από τον επιχειρηματικό κόσμο, ή δηλώνουν τεχνοκράτες, να δεχθούν (ή τουλάχιστον να το προτείνουν)να συνομιλήσουν μαζί τους μόνο εάν θέσουν σε δημόσια κοινή θέα τη φορολογική τους δήλωση και μάλιστα των πέντε τελευταίων ετών.

2. Εάν τεθεί το θέμα της απόλυσης 1.500.000 εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, να απαιτήσουν αποδείξεις για το πως οι απολύσεις στο δημόσιο θα φέρουν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και σε διαφορετική περίπτωση εάν τίθεται θέμα συμψηφισμού, να χαρακτηρίσουν τους συνομιλητές τους ως ποταπά υποκείμενα, αρνούμενοι να συνεχίσουν τη συνομιλία.

3. Στην αναφορά του υπουργού ότι η κατάργηση των ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ έγινε διότι υπάρχει επικάλυψη με τα ΙΕΚ τα οποία θα αναβαθμιστούν, απλά να πουν ότι εάν ίσχυε αυτό θα έπρεπε κανονικά να καταργηθούν τα ΙΕΚ τα οποία δεν έχουν μόνιμο οργανικό προσωπικό (πλην λίγων εξαιρέσεων που θα μπορούσαν άνετα να μετακινηθούν σε άλλους εκπαιδευτικούς φορείς) και τα οποία στην ουσία είναι αδιαβάθμητα και όχι τα σχολεία του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος. Εξάλλου προκειμένου να συνεχιστούν οι σπουδές σε ανώτερο επίπεδο στην τεχνολογική εκπαίδευση υπάρχουν τα ΤΕΙ.

4. Στην αναφορά ότι η απόλυση 2500 εκπαιδευτικών έγινε μετά από αξιολόγηση των δομών του υπουργείου παιδείας, να απαιτήσουν να αναφερθεί ποιος ήταν ο φορέας που έκανε την αξιολόγηση των δομών και ποια τα μέλη του.

5. Στην επίκληση του κοινού συμφέροντος στη δύσκολη συγκυρία που ζούμε να απαιτήσουν να αναφερθεί εάν το ενιαίο μισθολόγιο εφαρμόζεται σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, αναφέροντας ως παραδείγματα τους υπαλλήλους του υπουργείου οικονομικών και τους υπαλλήλους της βουλής.

6. Δε θα πρέπει να παραλείπουν να αναφέρουν ότι στο χώρο της εκπαίδευσης δεν υπάρχει ούτε ένας κομματικός διορισμός σε αντιδιαστολή με πολλές άλλες περιπτώσεις του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα.

7. Εάν αναφερθεί ότι οι εκπαιδευτικοί τα παίρνουν από τα ιδιαίτερα (που ισχύει για κάποιους οι οποίοι θα πρέπει να τεθούν άμεσα στο περιθώριο), να χαρακτηρίσουν τους συνομιλητές τους κλέφτες διότι οι συνάδελφοί τους φοροδιαφεύγουν, αποδεικνύοντας το λάθος της γενίκευσης

8. Εάν αναφερθεί ότι εκπαιδευτικοί δουλεύουν λίγες ώρες και κάθονται πολλές ημέρες, να ρωτήσουν τους συνομιλητές τους γιατί δεν έγιναν και οι ίδιοι εκπαιδευτικοί (μήπως γιατί δεν είχαν τα προσόντα; μήπως γιατί ήθελαν να βγάλουν περισσότερα; μήπως γιατί απλά δε μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις τους επαγγέλματος; κ.λπ.)αλλά να αναφέρουν επιπλέον και τις σχετικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι και στο εξωτερικό οι συνθήκες είναι ανάλογες.

9. Εάν αναφερθεί η γνωστή καραμέλα ότι τα παιδιά βγάζουν το σχολείο αμόρφωτα, να αναφέρουν ότι πάντα υπήρχαν καλοί και κακοί μαθητές, ότι οι σχολές υψηλής ζήτησης εξακολουθούν να απαιτούν πολύ καλούς βαθμούς όπως και παλαιότερα και ότι το σχολείο είναι μόνο μία από τις κοινωνικές δομές που ευθύνεται για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Στη συνέχεια, θα πρέπει να ρωτήσουν τους συνομιλητές τους για το πόσες ώρες περνούν με τα παιδιά τους και πόσο ασχολούνται με την πρόοδο τους αποδεικνύοντας την ευθύνη και της οικογένειας στην πρόοδο των μαθητών. Θα πρέπει επίσης να αναφέρουν ότι το "κάθε πόλη και ΤΕΙ ή ΑΕΙ", θυμίζει το "κάθε πόλη και γυμναστήριο" που σε κάποιες άλλες εποχές ήταν πολιτική απόφαση και όχι απαίτηση των εργαζομένων

10. Μη φοβάστε και μη διστάζετε. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Κανένας από όσους προσπαθούν να σας στήσουν στον τοίχο δεν έχει αυτό το δικαίωμα. Πολλοί δημοσιογράφοι εργάζονται σε εργοδότες που απολαμβάνουν ειδικό φορολογικό καθεστώς, είναι μέλη σε payroll επιχειρηματιών, φοβούνται να αναφέρουν τις αμοιβές τους, έχουν "θεσμοθετήσει" την κληρονομική διαδοχή, είναι αμόρφωτοι. Οι πολιτικοί έχουν βαφτίσει εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση τις απολύσεις και την εξόντωση ολόκληρων οικογενειών. Είναι ανίκανοι να πάρουν την οποιαδήποτε απόφαση αν δεν πάρουν πρώτα άδεια από τα ξένα κέντρα αποφάσεων. Οι "τεχνοκράτες" τηλεμαϊντανοί εάν εμφανίσουν τη φορολογική τους δήλωση θα δικαιούνται επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης. 

Και κάτι για το κλείσιμο. Εάν δε μπορείτε να σταθείτε επάξια σε ένα πάνελ μην πηγαίνετε. Είναι κρίμα να εξευτελίζεστε χωρίς να το θέλετε, αλλά είναι ακόμα μεγαλύτερο κρίμα να μην μπορείτε να υπερασπιστείτε τους συναδέλφους σας.