Δημοσιεύτηκε στο:
Μετάλογος, Συστημική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος, Τεύχος 18, Δεκέμβριος 2010.
Βασικές συνιστώσες της συστημικής προσέγγισης Κατ’ αρχήν, προσεγγίζουμε τον άνθρωπο και τα κοινωνικά συστήματα ως «ζωντανά συστήματα». Αυτό σημαίνει ότι για να καταλάβουμε τη δομή τους χρειάζεται να κοιτάξουμε «προς τα μέσα», αναζητώντας να αναγνωρίσουμε όλα τα υποσυστήματα από τα οποία αποτελούνται και τον τρόπο που αυτά συνδέονται και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.2 Ταυτόχρονα, για να καταλάβουμε τη λειτουργία και την ανάπτυξή τους χρειάζεται να κοιτάξουμε «προς τα έξω», ένα επίπεδο πιο πάνω, το πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι ενταγμένα, από κοινού με άλλα συστήματα, με τα οποία βρίσκονται σε συναλλαγή και αλληλεπίδραση. Επομένως, μια πρώτη
συνέπεια αυτής της αρχικής θέσης είναι ότι, για να καταλάβουμε ένα σύστημα, πρέπει από την αρχή να συμπεριλάβουμε στο οπτικό μας πεδίο τουλάχιστον τρία επίπεδα συστημάτων: του συστήματος, των υποσυστημάτων που το συναποτελούν και του άμεσου υπερσυστήματος. Έτσι, διευρύνεται η οπτική μας για να συμπεριλάβει μια ιεραρχία συστημάτων, ως ραχοκοκαλιά που καθορίζει την ταυτότητα και την ανάπτυξη του συστήματος. Η έννοια ιεραρχία παραπέμπει στην αύξηση της συμπλοκότητας καθώς ανεβαίνουμε επίπεδα οργάνωσης.
Για να διαβάσετε ολόκληρη...
τη δημοσίευση της Μίνας Πολέμη-Τοδούλου, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου