ατά κοινή παραδοχή χρειάζεται να συγχαρούμε θερμά το Υπουργείο Παιδείας για τα ομολογουμένως θεαματικά του επιτεύγματα τις τελευταίες ημέρες.
Φαντάζομαι ότι θα χρειάστηκε σκληρή προσπάθεια ώστε να καταφέρει το υπουργείο να τινάξει στον αέρα κάθε έννοια σοβαρότητας, υπευθυνότητας και αξιοπιστίας.
Μετά την "αναδιοργάνωση" της τεχνικής εκπαίδευσης, τον "εκσυγχρονισμό" και την "ορθολογική" κατανομή του προσωπικού που απλά σήμαινε 2500 διαθεσιμότητες και 2500 διαλυμένες οικογένειες, ήρθαν και οι εθελοντικές αιτήσεις για τις αναγκαστικές μετατάξεις σε συνδυασμό με τα νέα(;) προγράμματα για το Γυμνάσιο και το Λύκειο μετά από την αντίστοιχη διαβούλευση(;).
Για το θέμα των αιτήσεων μετάταξης έχουν γραφεί πολλά και έχουν ειπωθεί ακόμα περισσότερα σχετικά με τις ασάφειες της απόφασης και την αδυναμία διευκρινήσεων από το υπουργείο. Η όλη διαδικασία μοιάζει με φαρσοκωμωδία εις βάρος κάποιων χιλιάδων αριθμών (όπως βλέπει τους εκπαιδευτικούς το υπουργείο παιδείας). Οι υπεύθυνοι είναι εξαφανισμένοι και οι πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου είτε αρνούνται να συναντήσουν επιστημονικές ενώσεις εκπαιδευτικών που θίγονται από το αλαλούμ, είτε αυτοαναιρούνται στα κανάλια όταν δηλώνουν ότι η πληροφορική θα πρέπει να έχει τη θέση που της αρμόζει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, την ίδια στιγμή που αλλάζουν το δικό τους σχέδιο για το μάθημα της πληροφορικής στο Γυμνάσιο που από 2-ωρο το επαναφέρουν όπως είχε μέχρι σήμερα σε 1-ωρο, δηλαδή σε σύνολο περίπου 90 ωρών για τα τρία χρόνια του γυμνασίου!!! Ταυτόχρονα κάνουν τη μεγάλη παραχώρηση να επαναφέρουν την πληροφορική στην Α' Λυκείου ως μάθημα επιλογής βεβαίως, καθώς θεωρούν ότι η πληροφορική δεν πρέπει να αποτελεί βασικό μάθημα γενικής παιδείας στη σημερινή ψηφιακή εποχή.
Τα ερωτήματα που γεννιούνται για όλη αυτήν την κωμωδία είναι πολλά:
Είναι πράγματι τόσο ανεύθυνοι ώστε να οδηγούν χιλιάδες εκπαιδευτικούς να παίζουν joker με το μέλλον τους καθώς κανείς δε γνωρίζει τι ακριβώς ισχύει και τι ακριβώς θα ισχύσει με τις αιτήσεις μετάταξης;
Καταλαβαίνουν οι πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου ότι εκτίθενται όταν άλλα λένε τη μία στιγμή και άλλα την άλλη;
Υπάρχει κάποιο υπόγειο σχέδιο το οποίο αναπτύσσεται μέσω αυτού του αλαλούμ;
Οι συντάκτες των νέων ωρολογίων προγραμμάτων έχουν καμία σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα;
Αληθεύει ότι ακόμα και τοποθετημένοι στα πειραματικά σχολεία εξαπατήθηκαν, καθώς πουθενά και σε κανένα νόμο δεν αναφέρεται ότι χάνουν την οργανική τους θέση, μιας και αυτοί είναι τοποθετημένοι με θητεία σε αντίθεση με ότι συνέβαινε μέχρι σήμερα όπου όσοι τοποθετούνταν στα πειραματικά ήταν με μετάθεση;
Αληθεύει ότι την αν και στο τέλος της επόμενης εβδομάδας λήγει η θητεία των διευθυντών των δημοσίων ΙΕΚ (μετά από διαδοχικές παρατάσεις) δεν έχει γίνει καμία ενέργεια για την επιλογή νέων;
Αληθεύει ότι ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί τα ονόματα όσων θα αποσπαστούν στο εξωτερικό τη νέα χρονιά; (Προφανώς θωρούν ότι το να πας στην άλλη άκρη του κόσμου μπορείς να το κανονίσεις μέσα σε μία εβδομάδα)
Αληθεύει ότι οι αποσπάσεις (που αφορούν κάποιες χιλιάδες οικογένειες) είναι στο σημείο μηδέν;
Τόσα χρόνια στην εκπαίδευση είδα πολλά. Αυτό που συμβαίνει όμως αυτή την περίοδο είναι πρωτοφανές και ανεξήγητο. Είναι πέραν πάσης λογικής και αν δεν αφορούσε χιλιάδες εκπαιδευτικούς θα έλεγα ότι αγγίζει τα όρια του γλαφυρού.
Περιμένω να δω πότε θα αναλάβουν τις ευθύνες τους ο κ. Αρβανιτόπουλος, ο κ. Γκιουλέκας και ο κ. Κεδίκογλου. Περιμένω επίσης να δω πότε ο κατά τα άλλα πολύ συμπαθής πρόεδρος της ΟΛΜΕ θα αποφασίσει να εμφανιστεί όχι απολογούμενος αλλά δυναμικός και διεκδικητικός. Περιμένω να δω πότε τα κανάλια και οι δημοσιογραφίσκοι θα αποφασίσουν να πάψουν να γλείφουν κατουρημένες ποδιές.
Μάλλον θα περιμένω πολύ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου