του Γεώργιου Ν. Βοζαΐτη, Διδάκτωρ Επιστημών της εκπαίδευσης, Διευθυντή 21ου Γυμνασίου Πατρών
στο Έρκυνα, Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών– Επιστημονικών Θεμάτων, Τεύχος 16ο, 65-77, 2019
Περίληψη. Στο πλαίσιο της σχολικής εκπαίδευσης και ειδικότερα, της διοίκησης των σχολικών μονάδων, τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος και στην Ελλάδα για την ανάπτυξη ηγετικών στελεχών, ώστε το σχολείο να λειτουργεί ως κοινότητα μάθησης για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Η σχετική συζήτηση ή παραμένει πολύ θεωρητική, έξω από το ελληνικό συγκείμενο ή εικονική (π.χ. διαβουλεύσεις). Η σχολική καθημερινότητα τις περισσότερες φορές είναι εντελώς διαφορετική, με αποτέλεσμα, τα κατώτερα στελέχη εκπαίδευσης, οι διευθυντές των σχολείων να βιώνουν όλο και περισσότερο καταστάσεις επαγγελματικής εξουθένωσης, ποικίλων διαστάσεων. Αν η μάθηση δεν είναι μόνο το προσδοκώμενο αποτέλεσμα μιας οργανωμένης διαδικασίας εκπαίδευσης αλλά και ό,τι προσλαμβάνεται ως βιωμένη εμπειρία, στη μελέτη αυτή μέσω της παρατήρησης καταγράφονται διαστάσεις της επαγγελματικής εξουθένωσης την οποία βιώνουν οι διευθυντές σχολικών μονάδων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ολοκληρώνοντας, προτείνεται μια αξιόπιστη, αποτελεσματική και παιδαγωγικά ρεαλιστική πολιτική για την υποστήριξη των στελεχών αυτών.
Για να διαβάσετε τη συνέχεια...
πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου