Ανακτήθηκε από Το ημερολόγιο ενός δασκάλου
Ποινές, ποινές, ποινές. Η πρώτη σκέψη όλων μας για όποιον αποδίδει λιγότερο από το αναμενόμενο. Στον αντίποδα αμοιβές. Όποτε και όταν ο εργαζόμενος πιάνει ή ξεπερνά τις προσδοκίες μας. Έτσι θέλουμε να αξιολογούμε τους μαθητές. Έτσι θέλουμε να αξιολογούμε και τους εκπαιδευτικούς. Δίκαιο. Εδώ συμφωνούμε όλοι. Είναι όμως το καλύτερο δυνατό; Το παρακάτω βίντεο από το TED.com προτείνει μια διαφορετική προσέγγιση. Ριζοσπαστική, αποτελεσματική, μα κυρίως όμορφη.
Απολαύστε το και κυρίως σχολιάστε το. Μας αφορά όλους. (Το βίντεο έχει ελληνικούς υπότιτλους).
...
Αν δεν έχετε χρόνο να το δείτε, συνοπτικά αναφέρω ότι ο ομιλητής, στηριζόμενος στα πορίσματα των κοινωνικών επιστημών, προτείνει:
Α) Να εμπιστεύεσαι το άτομο που αξιολογείς, να του δίνεις χώρο να ανασάνει, να τον αφήνεις να δημιουργεί, να δρα αυτόνομα.
Β) Να του δίνεις την ευκαιρία να γίνει καλύτερος, να βελτιώνεται σε ό,τι θεωρεί αυτός σημαντικό.
Γ) Να δώσεις νόημα στην εργασία του. Να νιώθει πως ό,τι κάνει είναι αξιόλογο, ανώτερο από τον ίδιο, να νιώθει πως προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.