4 Ιουν 2012

Εκπαίδευση Ενηλίκων

Της Καθηγήτριας Μαίρης Καλαντζή (RMIT University)
Μάϊος 2005

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

Το παρόν υλικό παράχθηκε στο πλαίσιο του Έργου «Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων ΙΙ», το οποίο εντάσσεται στο Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ. ΙΙ του ΥΠ.Ε.Π.Θ,, Μέτρο 1.1. Ενέργεια 1.1.2.Β. και συγχρηματοδοτείται κατά 75% από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Κ.Τ) και κατά 25% από το Ελληνικό Δημόσιο.

ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
Με τη δημιουργία των κρατών-εθνών η εκπαίδευση ήρθε να στηρίξει την ανάγκη δημιουργίας ομογενοποιημένων εθνικοτήτων με κατάλληλες δεξιότητες και για την προώθηση της παραγωγικότητας, αλλά και των πατριωτικών ιδανικών. Αναπτύχθηκε έτσι ένα διαστρωματωμένο εκπαιδευτικό σύστημα ανάλογα με την ηλικία, τις ικανότητες και τα γνωστικά αντικείμενα. Η Εκπαίδευση Ενηλίκων παρέπεμπε αρχικά στις γνώσεις που αποκτήθηκαν από ανεπίσημες μορφές εκπαίδευσης και λειτούργησε
σαν αντίποδας στις αποτυχίες του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά και στους προσωπικούς περιορισμούς των ατόμων. Έτσι η Ανεπίσημη εκπαίδευση εξελίχθηκε σαν ένας τομέας προσωπικής ανάπτυξης και σωτηρίας, και βασιζόταν κυρίως στη φιλανθρωπία και τον εθελοντισμό. Μπορούσε να είναι ατομική ή κοινωνική, σχετικά μη δομημένη και προωθούσε τόσο την συμπτωματική όσο και την υπονούμενη μάθηση. Πιο πρόσφατα είχε συνδεθεί με τον κοινωνικό ακτιβισμό των ακαδημαϊκών και των εκπαιδευτικών κύκλων όπως εκφράστηκαν από τους Antonio Gramsci και Paulo Freire (Gramsci 1971, Freire 1972). Αυτοί οι στοχαστές υποστήριζαν την αξία της συνείδησης και του διαλόγου ως κατάλληλου τρόπου ενασχόλησης με τα ενδιαφέροντα των μαθητευομένων...


Για να διαβάσετε τη συνέχεια, πατήστε εδώ


Δεν υπάρχουν σχόλια: