.jpg)
Αντιμετώπιση Συναισθηματικών Προβλημάτων
Οι σπουδαστές που αντιμετωπίζουν προβλήματα συναισθηματικής φύσεως ενδέχεται να χρειαστούν διεξόδους για να εκτονώσουν τη συναισθηματική τους ενέργεια. Για μερικούς μάλιστα από αυτούς και ιδιαίτερα για εκείνους που είναι επιρρεπείς στο άγχος και στο στρες, αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Οι σπουδαστές αυτοί, μπορούν πολύ εύκολα να αγχωθούν, να μελαγχολήσουν ή να οδηγηθούν σε βίαιες αντιδράσεις ή/και ξεσπάσματα θυμού που θα καταλήξουν σε αντίστοιχες απογοητεύσεις.
Καλό θα ήταν να οριστεί ένα πρόσωπο στο οποίο να μπορεί να απευθύνεται ο σπουδαστής σε τακτική βάση (αν αυτό κρίνεται αναγκαίο) για την παροχή υποστήριξης γύρω από τέτοιου είδους θέματα.
Λάβετε υπόψη τυχόν ενδείξεις από την πλευρά των σπουδαστών που να δείχνουν ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Εξετάστε το ενδεχόμενο δημιουργίας ομάδων υποστήριξης, όπως, για παράδειγμα, πρόγραμμα συντροφικότητας (buddy system) ή ένα ευρύτερο δίκτυο ομαδικής υποστήριξης.
Ορίστε μαθήματα χαλάρωσης τα οποία οι σπουδαστές που επιθυμούν να μπορούν να παρακολουθήσουν.
Βοηθήστε τους σπουδαστές να μάθουν να αναγνωρίζουν μερικά από τα σημάδια που προαναγγέλλουν το άγχος.
Βοηθήστε τους σπουδαστές να αναπτύξουν στρατηγικές για τη διαχείριση του άγχους
Ρωτήστε τους σπουδαστές για τις θετικές στρατηγικές που έχουν χρησιμοποιήσει κατά καιρούς και τους έχουν βοηθήσει να αντιμετωπίσουν αγχογόνες καταστάσεις...
Παρουσιάσεις
Πολλοί σπουδαστές θα αισθανθούν άγχος, όταν τους ζητηθεί να δώσουν μία ομιλία ή να πραγματοποιήσουν μία παρουσίαση, ειδικά αν πρόκειται για την πρώτη τους φορά. Πολλοί παράγοντες είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία άγχους σ’ αυτές τις συνθήκες, ανάμεσα στους οποίους και οι ακόλουθοι:
Το πρωτόγνωρο της κατάστασης: Τα περισσότερα άτομα σπανίως καλούνται να μιλήσουν ενώπιον κοινού και μια τέτοια νέα εμπειρία μπορεί να τους προκαλέσει ανησυχία.
Η έλλειψη αυτοπεποίθησης: Αυτή συνήθως απορρέει από την πεποίθηση ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι ομιλητές από ό,τι εμείς ή ότι γνωρίζουν περισσότερα σχετικά με το υπό συζήτηση θέμα.
Το αίσθημα της απομόνωσης: Ο ομιλητής είναι μόνος του, στο επίκεντρο της προσοχής και γι’ αυτό το λόγο ευάλωτος.
Η αυτό- συνείδηση: Σχετικά με την προφορά, τη σύνταξη, τη φωνή και την γενικότερη μας εικόνα.
Ο φόβος του να φανείς ανόητος: Οι σπουδαστές μπορεί να ανησυχούν για το ότι θα ξεχάσουν τι θέλουν να πουν, ότι θα μπερδέψουν τα λόγια τους ή θα πουν «λάθος» πράγματα κ.λπ.
Ο φόβος των επιπτώσεων: Οι σπουδαστές μπορεί, για παράδειγμα, να ανησυχούν ότι οι άλλοι, και ιδιαιτέρως οι καθηγητές τους, θα τους κρίνουν αρνητικά, ότι δηλαδή δεν έχουν τις ικανότητες ή τις γνώσεις, εξαιτίας μιας φτωχής παρουσίασης. Τουλάχιστον σε μια εργασία, τα λάθη δε γίνονται γνωστά στους άλλους.
Υπάρχουν πολλά συμπτώματα άγχους που οι σπουδαστές βιώνουν όταν ανησυχούν για μία παρουσίαση, όπως: αυξημένη καρδιακή και αναπνευστική λειτουργία, αυξημένη αδρεναλίνη, βίαιες αντιδράσεις και πιάσιμο στους ώμους και στο λαιμό. Αυτές οι σωματικές αλλαγές μπορούν να επηρεάσουν τη φωνή, κάνοντάς την να ακούγεται με τρέμουλο ή να διακόπτεται από γρήγορη αναπνοή.
Θα πρέπει να ενθαρρύνετε τους σπουδαστές να μάθουν να ξεπερνούν το άγχος με το σχεδιασμό και την προετοιμασία παρουσιάσεων και με το να αναλογιστούν τι θέλουν να πούνε και με ποιον τρόπο. Ενθαρρύνοντάς τους να υιοθετήσουν τις ακόλουθες στρατηγικές, οι σπουδαστές θα μάθουν πώς να προετοιμάζονται για μια παρουσίαση και κατά συνέπεια πώς να ανεβάσουν την αυτοπεποίθησή τους:
Σχεδιασμός:
Ο σπουδαστής θα πρέπει να θέσει στόχους και να αναλογιστεί το σκοπό της παρουσίασης και το μήνυμα που προσπαθεί να μεταδώσει στο κοινό.
Γνώση του ακροατηρίου: Πόσα άτομα θα παρευρίσκονται; Για ποιο λόγο θα βρίσκονται εκεί; Ποιες είναι οι προηγούμενες γνώσεις τους πάνω στο θέμα που θα παρουσιάσει; Ποιες είναι οι προσδοκίες τους;
Ο σπουδαστής θα πρέπει να αναλύσει το θέμα για να καταγράψει τις ιδέες του και να επιλέξει και να ταξινομήσει αυτά που θέλει να πει.
Θα πρέπει να έχει υπόψη του αφενός τον χρόνο που θα έχει στη διάθεση του και αφετέρου την έκταση αυτών που μπορεί κάποιος να πει σ’ αυτό το χρονικό διάστημα.
Αποφάσεις για τη δομή της παρουσίασης:
Είναι σημαντικό να εκμεταλλευτεί τα τέσσερα πρώτα λεπτά της παρουσίασής του για να κάνει εντύπωση, γιατί σ’ αυτό το χρονικό διάστημα θα έχει στραμμένη επάνω του την πλήρη προσοχή του ακροατηρίου.
Σημειώσεις: Οι σημειώσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν λέξεις κλειδιά και φράσεις ικανές να βοηθήσουν τους σπουδαστές να ανασύρουν από τη μνήμη τους τα βασικά σημεία της παρουσίασης τους, εκτός και αν οι σπουδαστές πρόκειται να διαβάσουν έναν λόγο ή μία εργασία. Ενθαρρύνετέ τους να χρησιμοποιήσουν κάρτες με λέξεις κλειδιά, νοητικούς χάρτες ή απλές σημειώσεις ανάλογα με την προτίμησή τους.
Προετοιμασία:
Οι σπουδαστές θα πρέπει να ετοιμάσουν εκ των προτέρων τυχόν οπτικά βοηθήματα που θα χρειαστούν
Οι σπουδαστές θα πρέπει να βρούν εκ των προτέρων τον εξοπλισμό που θα χρησιμοποιήσουν.
Ελέγξτε την αίθουσα και διασφαλίστε ότι οι σπουδαστές είναι εξοικειωμένοι με το περιβάλλοντα χώρο.
Πρακτική άσκηση:
Ενθαρρύνετε τους σπουδαστές να δοκιμάσουν να πουν την παρουσίασή τους φωναχτά, είτε μόνοι τους είτε ενώπιον συμφοιτητών τους και να τους ζητήσουν να κάνουν σχόλια.
Ενθαρρύνετε τους σπουδαστές να ηχογραφήσουν και να ξανακούσουν την παρουσίασή τους. Μ’ αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να προσδιορίσουν το πόσο θα πρέπει να μεταβάλλουν τον τόνο της φωνής τους, πού θα χρειαστεί να δώσουν έμφαση, καθώς και τον ενθουσιασμό που θα πρέπει να δείξουν κατά τη διάρκεια της παρουσίασης.
Ενθαρρύνετε τους σπουδαστές να κάνουν πρόβα μπροστά στον καθρέφτη προκειμένου να προσδιορίσουν τυχόν ιδιομορφίες ή χειρονομίες που θα επιθυμούσαν να προσθέσουν ή να τροποποιήσουν.
Ενθαρρύνετε τους σπουδαστές να χαμογελούν κατά την παρουσίαση, ώστε να περάσουν στους άλλους το μήνυμα ότι είναι ευχαριστημένοι που μιλούν σε κοινό και ότι απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Αυτό θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ο εκάστοτε σπουδαστής συνδέεται με το ακροατήριό του. Επίσης θα ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του.
